Bu kitaptaki yazıların büyük çoğunluğu 1951 ile 1955 yılları arasında dergilerde, gazetelerde yayımlanmıştı. Sonra üç yıllık bir suskunluk dönemim var : Yapılarda geçirdiğim, hiçbir şey yazamadığım yıllar. 1958’in sonuna doğru yeniden başlayan yazarlık çalışmalarım ise, 1959’da denemeler, tartışmalar, incelemelerle oldukça yoğun geçmişti. Bu yazıların Ataç Eleştiri Armağanı’na değer bulunmasından da güç alarak, 1960’ın son ayında Düşünceye Saygı’yı yayımladım : 1954’ten iki, 1958’den iki, 1959’dan on, 1960’tan dokuz yazı. Küçük bir kitap olduğu için yazılarım arasından bir seçme yapmam gerekmişti. Düşünceye Saygı’nın genişletilmiş ikinci baskısını derlerken o yazıları gene orada bıraktım. Böylece, Unutulmuş Yazılar’da, 1951 ile 1960 arasında yayımlanan, ama Düşünceye Saygı’ya alınmamış olan yazıların tümü bir araya getirilmiş oldu.
   İlk denemeler, ilk eleştiriler, ilk tartışmalar, ilk incelemeler... 1960’ta seçim dışı bıraktığım bu yazılara, bugün, “hatıralara değerlerini vermesini öğrenmiş” bir yaşın etkisiyle, bambaşka bir açıdan bakıyorum...
   Kitabın bölümleri şöyle :
   Birinci bölüm : Deneme, eleştiri, tartışma yazıları.
   İkinci bölüm : Önce 15 Kasım 1953 - 15 Nisan 1954 arası, sonra 16 Nisan 1959 - 16 Mayıs 1959 arası olmak üzere, iki kez “Yeditepe”de yazdığım “Dergiler Arasında” yazıları.
   Üçüncü bölüm : İlki 1952, öbür ikisi 1959’da yapılmış üç inceleme.
   Dördüncü bölüm : 1953-1955 arası yazılmış üç kitap eleştirisi.
   Beşinci bölüm : 1958 Türk Dil Kurumu Ödülü Üzerine Bir Çalışma. (Bu çalışmayı, Ödül’e katılan on yedi kitaptan on birini inceledikten sonra, yayımlanmakta olduğu “Yeditepe” dergisinin biçim değiştirmesi, dergi yönetmeninin ise ardı arkası kesilmeyen bu yazılara daha fazla yer ayırmak istemediğini sezmem üzerine tamamlamadan bırakmıştım.)
   Altıncı bölüm : İki resim yazısı.
   Yedinci bölüm : Biri 1953, öbürü 1959 tarihli iki konuşma. (İlki “Yeditepe”de, ikincisi “Yelken”de çıkan bu konuşmaları kimlerin yaptığını bilmiyorum. İkisinde de soruları soran belirtilmemiş.)

   Bu kitaptaki yazıların dilini düzeltirken genellikle eski sözcüklerin yerlerine yenilerini koymakla yetindim. Ama bazı yazılarda, özellikle 1951’de yazdığım yazılarda, yaptığım düzeltmeler yeniden temize çekilmelerini gerektirecek kadar çok oldu. Yer yer tümce yapılarını da değiştirdim.
   Unutulmuş Yazılar’ı, çıraklık yazılarımı derlerken, yerli yabancı ustalarımı sevgiyle, saygıyla andım. Ne çok borçlanmışım onlara...

(ss. 9-10)